door Robert Kuiperij

Tijdens mijn vele bezoeken op het circuit was ze me al eens opgevallen en ook op motorbeurzen was ze vaak van de partij: Vicki Gray. Al vanaf haar zestiende heeft ze haar autorijbewijs en in 2000 is ze bezeten geraakt van het racen op het circuit. Vicki is de oprichter van de Stichting RaceGirl MotorSport en één van de doelstellingen is om meer vrouwen te interesseren voor de motorsport en vooral het zelf beoefenen daarvan. Vicki rijdt met stickers van de MAG op haar motor omdat ze veel raakvlakken ziet tussen haar stichting en de MAG, want de doelstellingen van RaceGirl en van de MAG komen allebei uit op het feit dat we allemaal op onze eigen manier willen genieten van het motorrijden.

Vicki komt van oorsprong uit Canada. Haar vader had allerlei onderdelen liggen waarmee een complete scooter gebouwd kon worden; echter, bij een inbraak werden bijna alle onderdelen gestolen waardoor ze geen scooter meer kon rijden. Uit frustratie heeft ze toen een Volkswagen Kever gekocht en geen motor gereden tot ongeveer 1985. Toen heeft ze een riders training course gedaan waarbij ze verliefd werd op motoren. Ze is zelf blij dat ze deze cursus heeft gedaan, want in Canada is er ook een soort van tijdelijk rijbewijs. Je kunt hier na het volgen van wat theorie en het afleggen van een schriftelijk examen gewoon met een motorfiets de weg op al mag je niet op de snelweg of in het donker rijden, niet met passagier rijden en niet sneller dan 80 km/u rijden. Een hoop Canadezen hebben een dergelijk rijbewijs omdat je steeds een nieuwe kunt aanvragen. Een slecht systeem volgens Vicki, omdat er een hoop rijders zijn die niet weten wat ze doen. Na een aantal jaren motorrijden is ze zelf instructeur geworden. In Canada worden je andere dingen geleerd dan in Nederland. De Nederlandse opleiding is erg gericht op het juist volgen van de verkeersregels en het lezen en begrijpen van verkeersborden. In Canada wordt je vooral geleerd hoe je op een veilige manier vlot kunt rijden. Bijvoorbeeld het zogenaamde ‘push steering’ (of gyroscopic steering) zit gewoon in de opleiding voor het rijbewijs. Ook wordt er erg gehamerd op kijktechnieken. Hoe vaak gebeurt het niet dat iemand vol tegen een object aan rijdt dat hij of zij juist probeerde te missen... Dat komt volgens Vicki vooral omdat mensen naar dat object kijken. In Nederland krijg je dit soort oefeningen pas wanneer je een vervolgopleiding volgt via een instantie die circuittrainingen verzorgt. Vicki kan zich erg verbazen over de rijtechnieken van mensen die naar het circuit komen met hun Ducati 999 en mooie glimmende motorpakken en dito helmen. Elke bocht weer is het erg slecht gesteld met hun rijvaardigheid. Veel mensen vergeten ook dat zij hun rijvaardigheid pas goed opbouwen door veel trainingen te volgen of desnoods zelf te gaan racen.

Voor iedereen - De Stichting RaceGirl MotorSport is ooit opgericht om iedereen de kans te geven de rijvaardigheid te verbeteren. Vicki heeft inmiddels de nodige ervaring als instructeur; ze heeft een tijdje op Sint Maarten gewoond waarbij ze ook een rijschool had voor motoren. Alle kennis die zij in al die jaren heeft vergaard wil ze graag delen met anderen en daarom heeft ze de stichting opgericht. De stichting heeft twee doelen: de eerste is om vrouwen te stimuleren om deel te gaan nemen aan motorsport. Het tweede doel is om vrouwen én mannen hun rijeigenschappen te laten verbeteren door extra trainingen. Dit alles kan tegen een relatief laag bedrag omdat de stichting geen winstoogmerk heeft. De extra trainingen houden in dat bij de deelnemers de kijk-, hoge snelheids-, stuur- en remtechniek wordt verbeterd. Gedurende de dag worden door diverse oefeningen al deze vaardigheden verbeterd. De trainingen zijn voor alle motorrijders, van choppers tot strakke supersportfanaten. Tevens geeft de stichting ‘off-road’ trainingsdagen met medewerking van de ervaren Henk Seppenwoolde. Veel motorsportcoureurs zijn ooit begonnen met motorcross vertelt Vicki: "We kennen natuurlijk Kenny Roberts, Gary McCoy, Wilco Zeelenberg en Torleif Hartelman en met hen nog veel meer. De basis die wordt gelegd is zeer goed om te starten met motorraces. De off-road-dagen worden door de deelnemers als zeer positief ervaren. Het is niet erg als je tijdens de dag een keer omvalt; dit overkomt iedereen wel eens. Een ervaring die minder leuk is als je met je eigen motor een flinke schuiver maakt." Wat het eerste doel betreft, Vicki vindt dat de motorsportwereld erg door mannen wordt gedomineerd. Hierdoor zijn er weinig vrouwen die uit eigen beweging naar de circuits komen, laat staan dat ze ook gaan racen. Veel vrouwen die zij spreekt zijn vaak bang om te beginnen, omdat ze niemand kennen, geen monteur hebben, geen sponsor kunnen vinden, enzovoort. Met behulp van haar stichting probeert ze vrouwen toch aan te moedigen en te motiveren om te gaan racen. Ze kan zich nog goed herinneren dat zij zelf in haar eerste racejaar op Zandvoort en Assen stond en eigenlijk alles zelf moest doen. Op de vraag of zij een feminist is reageert ze redelijk fel. Ze vindt het ten eerste een raar woord. Vrouwen met veel eigen initiatief worden snel feministes genoemd. Vrouwen met motoren die meedoen aan allerlei mannendingen zoals racen zijn in mannenogen vaak lesbiennes. Bij haar is het tegendeel waar. Ze houdt van mannen, vrouwelijkheid en romantiek en zal er nooit laatdunkend over doen. Nee, de reden dat zij zich erg inzet voor vrouwen in de motorsport is dat er veel vrouwen zijn die graag willen gaan racen maar die eigenlijk een steuntje in de rug moeten hebben van een organisatie zoals RaceGirl. Het is volgens Vicki voor een vrouw echt niet eng om te gaan racen. Vicki heeft geprobeerd om in Nederland officieel instructeur te worden voor motorrijders. In Nederland moet je echter eerst auto-instructeur worden, voordat je verder kunt met het lesgeven aan motorrijders, en Vicki heeft weinig zin dit allemaal te doen.

Wil je meer informatie over de mogelijkheden van rijopleidingen bij de Stichting RaceGirl MotorSport of wil je graag meer informatie hebben over de motorsport, dan kun je altijd contact opnemen met Vicki. Ze is bereikbaar op en je kunt meer informatie krijgen via www.racegirl.nl.

Winnen en verliezen - Haar eigen eerste race-ervaring was in Nederland. Samen met een collega heeft ze zich ingeschreven voor een TOMS-cursus (Training en Opleiding MotorSport). De trainingen worden gegeven op het circuit van Zandvoort. Ze heeft deze opleiding volbracht en hiermee haar racelicentie gehaald. Haar ervaring daarvoor was al dat ze steeds uitgedaagd moet worden om meer te doen met de motor. Ze werd er een beetje moe van om alleen maar op straat te rijden en het circuit bracht haar deze uitdaging. Op dit moment rijdt ze mee in de zeer competitieve KNMV-Cup en de meer informele Zomeravond Competitie (ZAC). De KNMV-Cup is een leuke manier om te kunnen racen; het is niet van het allerhoogste niveau, maar er wordt lekker doorgereden. Het is bijvoorbeeld niet toegestaan om bij nat weer regenbanden te gaan gebruiken. Hierdoor blijft het lekker competitief en ook de kosten om te racen kun je redelijk in de hand houden. Het is een eerlijke manier van racen in de hobbysfeer. Je mag bijvoorbeeld bandenwarmers gebruiken die er voor zorgen dat de banden al op bedrijfstemperatuur zijn wanneer je aan een race begint. Je moet het ook allemaal maar kunnen betalen, waardoor er alleen al door het verschil in budget grote verschillen kunnen ontstaan tussen de rijders. Een veel groter gevaar is dat tijdens regenachtige omstandigheden een coureur met normale banden achter een coureur met regenbanden aan gaat met het gevolg dat hij dit natuurlijk niet volhoudt en crasht. Hoe werkt het bij de Zomeravond Competitie? Krijg je eerst trainingsessies voordat je gaat racen, kortom moet je jezelf eerst kwalificeren? Vicki: "Ja, er zijn eerst trainingssessies die afhankelijk zijn van de geboekte circuittijd. Na de trainingssessies en kwalificaties zijn er meestal twee of drie races. Het betekent dus dat je soms vijf keer rijdt in één dag. Het andere voordeel van de ZAC is dat er geen voorinschrijving is. Je kunt dus nog op de dag zelf bepalen of wilt meedoen of niet. Zeker in ons Nederlandse klimaat is dat wel prettig, want regen kan je racedag aardig verpesten als je geen regenrijder bent. Het leuke van het racen is dat je eigen vorderingen goed kunt beoordelen. Elk rondje wordt opnieuw geklokt en met een beetje goed geheugen kun je na die tijd alle rondes analyseren waar de tijd is gewonnen of verloren. Ook eventuele mechanische verbeteringen en veranderingen aan de motor worden direct duidelijk aan de hand van de rondetijden die zijn gereden. De lijst met rondetijden is dan ook elke keer weer datgene wat je motiveert om de volgende keer nog sneller rond te gaan."